Drukowanie sitowe

Sitodruk jest jedną z metod druku. Technologia ta wywodzi się z tak zwanego malowania za pomocą szablonu, znanego już w czasach starożytnych w Chinach jak też Japonii. Za twórców druku sitowego uważa się dwóch Japończyków – Yuzensai Miyasaki oraz Zisukeo Hirose, który to w dziewiętnastym w. odkrył wzornik nazywany „katagami”.

Wykrojony z papieru motyw wzoru nanoszony był na rozciągniętą na drewnianej ramie siatkę z włosów ludzkich bądź zwierzęcych. Wzornik ten stał się pierwowzorem obecnie stosowanych form sitodrukowych.

Współczesna maszyna do sitodruku jest to prostokątna rama, najczęściej z aluminium z napiętą na niej siateczką (dawniej z nici jedwabnych, aktualnie z nylonu, poliestru albo metalu). Szczegóły mieszczą się na stronie link do strony sitodruk-maszyny.com. Wzornik tworzy utwardzona powłoką światłoczuła, nie przepuszczająca farbki, stanowiąca negatywowy obraz nadrukowywanego motywu. Formą drukową są nie zasłonięte oczka siatki, przepuszczające farbę. Podczas druku w maszynie płaskiej lub rotacyjnej, mazista farbka drukowa jest rozprowadzona po całej nawierzchni siatki i przesuwającym się po niej raklem jest przenoszona poprzez niezatkane oczka siateczki wprost na podłoże. Drukowanie sitowe jest używane do druku jedno i wielobarwnego, także wielkoformatowego, na papierze lub foliach.

Drukowanie sitowe jest technologią drukowania, w której farbka zostaje naniesiona na ramę, na której zostaje rozciągnięta forma drukowa w postaci siatki, wzornika albo tkaniny. Rakiel przesuwa się wzdłuż ramki, przemieszczając farbkę. Farba przedostaje się z oczek na bazę na skutek oderwania od niego siateczki.

Znane są dwie metody drukowania sitowego. Rama z sitkiem może znajdować się w niewielkiej odległości od bazy (tzw. sitodruk bezkontaktowy) bądź też może przylegać do niego pełną swą powierzchnią (tzw. sitodruk kontaktowy). W tym pierwszym podejściu rakiel ugina siateczkę, która dotyka do podłoża i w taki sposób przenosi farbkę, natomiast w drugiej metodzie siateczka jest silnie naprężona, tak iż przyłożona do bazy drukuje całą powierzchnię.

Do sitodruku trzeba wykorzystywać farby o takiej lepkości, żeby nie przepływały bez pomocy rakla, jednak też nie zostawały w oczkach siateczki. Farba winna przeto być mazista jak też posiadać niedużą lepkość. Trzeba podkreślić, że zwartość farbek może być inna na podłożu.